Poetry and Translation Competition

Competition

Writer’s Block magazine proudly announces four competitions: in the upcoming half-year we will be hosting a translation, poetry, essay and fiction competition. The first part, for the next edition of WB, will be the translation and poetry categories. This is what we are looking for:

Poetry: No restrictions regarding theme or amount of words. Send in your best work, with a maximum of 3 poems.

Translation: 300 words of Dutch prose into English. The text we selected is from Allerzielen by Cees Noteboom, to be found below.

Jury

A professional jury of at least two academics will award a prize worth 50 Euros to the winner in each category. The winners will of course also be published in our next issue.

Requirements

To participate, you have to be a student of the University of Amsterdam, but if you are not, you are very welcome to submit any kind of creative writing for the magazine itself.

Deadline

You can submit your work (poetry and translation) until the 24th of January by sending an email to writerssblock@gmail.com and mentioning the category of your choice in the header.

Please let everyone who might be interested know we are hosting this competition and we are looking forward to read you work!

Text to be translated, by Cees Noteboom, first passage from Allerzielen:

Pas een paar seconden nadat hij langs de boekwinkel gelopen was merkte Arthur Daane dat er een woord in zijn gedachten was blijven haken, en dat hij dat woord intussen al in zijn eigen taal vertaald had, waardoor het meteen ongevaarlijker klonk dan in het Duits. Hij vroeg zich af of dat door de laatste lettergreep kwam. Nis, een raar kort woord, niet gemeen en bits zoals sommige andere korte woorden, eerder geruststellend. Iets waarin je je kon opbergen, of waar je iets verborgens in aantrof. Andere talen hadden het niet. Hij probeerde het woord weg te krijgen door sneller te lopen, maar dat lukte niet meer, niet in deze stad, die erin gedrenkt was. Het bleef aan hem haken. De laatste tijd had hij dat met woorden, wat dat betreft was haken de juiste uitdrukking: ze haakten zich aan hem vast. En ze klonken. Ook als hij ze niet hardop zei hoorde hij ze toch, soms leek het zelfs of ze galmden. Zodra je ze uit het snoer haalde van de zinnen waarin ze thuishoorden kregen ze, als je daar gevoelig voor was, iets angstaanjagends, een vreemdheid waar je niet al te veel over na moest denken omdat anders de hele wereld ging schuiven. Te veel vrije tijd, dacht hij, maar dat was nu juist zoals hij zijn leven had ingericht. In een oud schoolboek had hij ooit gelezen over ‘den Javaan’ die, als hij weer een kwartje verdiend had, onder een palmboom ging zitten. Kennelijk kon je in die lang vervlogen dagen heel lang leven van een kwartje, want die Javaan ging volgens het verhaal pas weer werken als het kwartje helemaal op was. Daar werd schande van gesproken in dat boekje, want zo kwam een mens niet verder, maar Arthur Daane had bedacht dat de Javaan gelijk had.

Leave a Comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s